بخشی از وصیت نامه شهید عبدالرضا آریامنش

اینجانب عبدالرضا آریامنش اگر لیاقت این را داشتم که به درجه رفیع شهادت نائل گردم چند کلمه ای را به عنوان یاد‏‏‌آوری به برادران و امت حزب الله می‌گویم.

زندگی عبارت است از حرکت وفعالیت، وقتی که انسان از حرکت وفعالیت باز‌ماند مرگ به سراغ او می‌آید  اما چه خوش است مرگی که در راه اسلام باشد و با خون حسین(ع) پیوند داشته باشد و چه خوش است مرگی که به ندای رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی امام خمینی لبیک گفته باشد و یاران صدیق امام را یاری کرده باشد که یاری کردن به امام و یاران امام، یاری به حضرت مهدی (عج) است، بیشتر یاری به امام، به پیامبر و در  نهایت یاری به اسلام است. اما امت حزب الله ایران در این راه از سایر کشورهای مسلمان پیشقدم شده است و افتخار این یاری را داشته که در خدمت نایب حضرت مهدی (عج) باشد و علیه زور و قلدری قیام خود را ثابت‌کرده است و اما از این به بعد هر ثانیه که به زمان انقلاب اضافه شود لحظات حساس‌تر است و تاب و توان بیشتر، زیرا خداوند بهشت را به بها می‌دهد نه به بهانه و ای کاش هفتاد جان داشتم و آن‌را در راه اسلام  می‏دادم و حال شما ای امت حزب الله، امام را تنها نگذارید و یاران صدیق امام را از خود خشنود کنید و درخت انقلاب اسلامی را با خون خود آبیاری نمایید حافظ قرآن و روحانیت در خط امام باشید و اصل پنجم قانون اساسی را در همه حال در نظر داشته باشید که اگر این اصل را در نظر داشته باشید قرآن و آیه"اطیعوالله و اطیعو الرسول و اولی الامرمنکم"را در نظر داشته‌اید و چه خوب است در سرای جاودان انسان، ما خط عملی و ذهنی قرآن را داشته باشیم و ای‌امت حزب الله ایران انشاءالله چنان برای اسلام کوشش نمایید تا خدای بزرگ از تک تک شما راضی شود و شما را وارثین جهان نماید و کلیه ستمگران به وسیله شما به به درک واصل شوند و دعای همیشگی از یادتان نرود (خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار) . و دل خانواده‏های شهدا را با گرفتن تل آویو، کاخ سفید و کرملین که برای رضای خداست شاد نمایید. زیرا تا این سه بعُد در جهان در دست ظالمان هستند مستضعفین هر چه بد بختی بکشند از دست اینهاست.

*والسلام علی من تبع الهدی*

1/12/1362

"از طرف حسن خورشیدوند خواهرزاده شهید"